Głusk - Kościół pw. św. Jakuba Apostoła

Ornat o barwie srebrzysto - białej, dekorowany pasami z motywami geometrycznymi, naprzemian ze stylizowaną wicią roślinną. Kolumna prosta z czerwonego aksamitu, na którym bujny wzór roślinno – kwiatowy, wykonany srebrną, metalową nicią. Obszyty złotą pasmanterią ze wzorem geometrycznym.

Wykonany z jednego pasa kontuszowego barwy złocistej. Z tyłu, u dołu umieszczone obie głowy ozdobione stylizowanym kwiatem goździka, na łodydze ujętej gałązkami kwiatków polnych, lancetowatymi listkami i dwoma kwiatkami na ugiętych łodyżkach u dołu. Wciąż dzielony na wąskie pola, zdobiony kwiatami niezapominajek, tulipanów i drobnymi listkami. W bordiurze stylizowane goździki i drobne kwiatki polne. W ornamentyce dominujące barwy: czerwona, zielona, niebieska, i amarantowa. Na atłasowej kolumnie duże stylizowane kwiaty chryzantem na ulistnionych łodyżkach. Kolumna z przodu i z tyłu rozszywana pasmanterią ze wzorem geometrycznym

Ornat w barwach intensywnej purpury z prostą kolumną. Na kolumnie z tyłu cztery stylizowane kwiaty w typie tulipanów o płatkach zakończonych półkoliście lub lancetowato, osadzonych na esowato wygiętej gałęzi, z listkami, pąkami kwiatów i gęstą wicią. Kwiat górny składający się z dwóch płatków, obejmuje serce przebite trzema gwoździami. Powyżej hierogram IHS ze stylizowanym krzyżem na poprzeczce literę H, od góry ujęty półkolistą glorią o promienistą. Na kolumnie, z przodu, analogiczny motyw czterech kwiatów, gałązki, pąków, liści i wici. Mniejsze motywy kwiatowe wokół szyi i karku. Na kolumnie tylnej u dołu data 1686 r. Kolumna i ornat obszyte złotą pasmanterią ze wzorem geometrycznym.

Ornat barwy czerwonej z kolumną kompilowaną z mniejszych kawałków. Tkanina zdobiona stylizowanymi owocami granatu ze złotej nici metalowej. Między owocami liściasty ornament koloru żółto – brązowego, tkany z bawełny. Identyczne motywy w częściach powtórzone na kolumnie. Kolumna dzielona poprzecznie koronkowym galonem na niewielkie prostokątny pola. Całość obszyta złotą pasmanterią. Podszewka atłasowa, czerwona.

Tkanina złotolita, pokryta stylizowanymi bukietami róż z wielobarwnym wątkiem. Bukiety rozmieszczone alternacyjnie w rzędach. Kolumnę tylną stanowi wciąż pasa kontuszowego dzielonego na pola, zdobione kwiatami róż, goździków i listków, ujęty bordiurą zdobioną kwiatami w typie dużych rumianków. Na kolumnie z przodu do 4/5 fragment innego pasa kontuszowego, sztukowany u góry jedwabną tkaniną we wzór kwiatowy. Kolumna i ornat obszywane pasmanterią. Sygnatura na kolumnie z tyłu przez Daniela Chmielewskiego.

Wykonany z jednego pasa kontuszowego barwy złocistej. Z tyłu, u dołu umieszczone obie głowy ozdobione stylizowanym kwiatem goździka, na łodydze ujętej gałązkami kwiatków polnych, lancetowatymi listkami i dwoma kwiatkami na ugiętych łodyżkach u dołu. Wciąż dzielony na wąskie pola, zdobiony kwiatami niezapominajek, tulipanów i drobnymi listkami. W bordiurze stylizowane goździki i drobne kwiatki polne. W ornamentyce dominujące barwy: czerwona, zielona, niebieska, i amarantowa. Na atłasowej kolumnie duże stylizowane kwiaty chryzantem na ulistnionych łodyżkach. Kolumna z przodu i z tyłu rozszywana pasmanterią ze wzorem geometrycznym.

Ołtarz główny drewniany, przyścienny, architektoniczny. Polichromowany, zmącony. Mensa ołtarzowa po bokach zdobiona potrójnymi półkolumnami, w środku krzyż równoramienny wpisany w okrąg. Ponad stołem ołtarzowym, w płycinach – stylizowana roślinność, płonące serca, otwarta księga. Po bokach wolutowe wsporniki, podtrzymujące otwarte ramiona szafy ołtarza. Wyżej profilowany, gierowany gzyms. Część środkowa ołtarza ujęta żłobkowanymi kolumnami ze zdwojonymi głowicami pseudokorynckimi. Pomiędzy kolumnami w półkolistej, arkadowej wnęce o profilach zdobionych stylizowanym ornamentem roślinnym – obraz olejny z Aniołem Stróżem. Pod zasłoną ołtarzową obraz świętego Jakuba z Santiago de Compostella. Po bokach części środkowej w konchowych wnękach, zdobionych u góry muszlą – pełnoplastyczne postaci świętego Stanisława i świętego Wojciecha. Skrzydła zwieńczone, profilowanym gzymsem  i wolutami z liśćmi akantu. Ołtarz zamknięty od góry belkowaniem. W narożach fryzu - plakietki z uskrzydlonymi główkami anielskimi. Gzyms profilowany, mocno wyładowany, w narożach gierowany. Profile gzymsów zdobione kimationem i wolutowymi konsolkami. Ponad gzymsem przyczółek z tondem z wizerunkiem Matki Bolesnej, ujęty po bokach wolutowymi spływami z trójkątem profilowanym szczytem, zwieńczonym krzyżem na kuli.

Ołtarz kaplicy Matki Bożej, drewniany, złocony. Przyścienny, architektoniczny, kolumnowy. Mensa wysunięta do przodu wsparta na czterech parach gładkich kolumienek. Część środkowa mensy zabudowana, z krzyżem równoramiennym wpisanym w koło. Podbudowa ołtarza cofnięta ku tyłowi, wypełniona płycinami. Po bokach wysunięte cokoły dekorowane płycinami, z gładkim gzymsem powyżej, którego płyciny zdobione stylizowanym ornamentem roślinnym. Analogiczne dekoracje w pasie gładkiej predelli. Wyżej gzyms przebiegający wzdłuż całego ołtarza. Nastawa ujęta po bokach kolumnami, których trzony do 1/3 wysokości są gładkie, wyżej żłobkowane, zwieńczone głowicami pseudokorynckimi. W płci ycinie ołtarzowej, u dołu stylizowana wić roślinna. Wnęka na osi nastawy profilowana, zamknięta łukiem pełnym nadwieszonym: w niej na trójstopniowym postumencie – pełnoplastyczna postać Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Za zasłoną obraz świętego Józefa z Dzieciątkiem. Postument dekorowany stylizowaną literą M. Ponad kolumnami gzyms przerwany, spiętrzony, dekorowany ornamentem ciągłym roślinnym i wolutowymi konsolkami. W łuku ponad rzeźbą wić roślinna, ujęta w środku wieńcem laurowym. Powyżej kartusz z symbolem poynącego serca. Ołtarz wieńczy korona ze spływającymi liśćmi palmy, po bokach lampy z wiecznym ogniem.

Postać Chrystusa ujęta w serpentynowym skręcie z silnie rozpostartymi ramionami, głową opuszczoną na pierś i lekko przechyloną w prawo. Tors z półkoliście wydobytą rytmiką układu żeber i silnie podkreślonymi mięśniami brzucha. Nogi skręcone w prawo i podciągnięte nieco ku górze, przylegające do siebie na całej długości. Prawa stopa założona na lewą, obie przebite gwoździem. Plastyka mięśni rak i nóg oraz wypukły relief żył oddających skurcz agonalny. Głowa lekko cofnięta w tył i skręcona do barku prawego ramienia. Włosy rozdzielone, opadające na barki, twarz okolona czarnym zarostem, powieki lekko opuszczone, usta rozchylone, odsłaniające zęby. Na głowie wysoka korona w kształcie turbanu ze splecionych czterech cierni o długich kolcach.  Perizonium bogato drapowane, rozwiane i upięte na prawym boku.