Kraśnik - Kościół pw. św. Ducha

Mensa w kształcie sarkofagu. Z płyciną trapezową  w przedniej ściance i umieszczoną tu dekoracją płaskorzeźbioną, symetryczną, operującą wicią roślinną zgeometryzowaną. Wokół płyciny płaskorzeźbione grzebienie kogucie.

Mensa w kształcie sarkofagu, z trapezową płyciną z przodu, ujętą wokół grzebieniami kogucimi płaskorzeźbionymi, wypełnioną dekoracją płaskorzeźbioną o formach zgeometryzowanych wici roślinnych, symetrycznie uformowanych. Mensa marmoryzowana na biały marmur, wici roślinne - złocone.

Ołtarz przyścienny, w postaci bogatej ramy z obrazem, ustawiony na mensie. Rama o zarysie zbliżonym do prostokąta, o zaokrąglonych rogach i lekko wygiętych bokach - górnym i dolnym. Rama bogato dekorowana rokejlami, liśćmi, grzebieniami kogucimi, różami, liśćmi wawrzynu, od dołu ujęta dwoma gałązkami z kwiatami. Rama złocona, z wyjątkiem fragmentu ścianki w dolnej części, która malowana na biało. W ołtarzu obraz św. Jana Nepomucena.

Podstawa w postaci sfalowanego wzgórza z listkami jakby "wsadzonymi". Krzyżyk prosty z tabliczką "INRI" w postaci chorągiewki. Pasyjka w głębokim zwisie, ciało Chrystusa drobne szczupłe, z mocnym modelunkiem mięśni. Perizonium sfałdowany, rozwiane na prawym boku. pasyjka i listki w podstawie-złocone. Krzyż, tabliczka i podstawa – srebrzona. Napis na spodniej stronie podstawy, wpisany atramentem: "Pozłacany ten krzyż w roku 1886, 26 sierpnia. Za staraniem księdza Popiela Oresta. Pozłotnik z Lublina. Józef Nowakowski”.

Chrystus zawieszony prosto na krzyżu. Głowa opadająca na prawe ramię. Twarz pociągła z małą brodą. Tors szeroki, miękko modelowany, nogi przybite jednym gwoździem. Perisonium przewieszony przez sznur. Tabliczka "INRI" w kształcie chorągiewki. Polichromia wtórna: ciało cieliste, włosy brązowe perizonium-białe, sznur złocony, tabliczka srebrzona.

Konfesjonał niesymetrycznie dzielący się na dwie części - z miejscem siedzącym i węższym klęczącym. Miejsce siedzące zamknięte trzema ściankami, na przedniej z nich – plakietka o wykroju kartuszowym. Ściany boczne z wycięciami  wolutowymi w części górnej, przykryte szerokim gzymsem.

Dwa kartusze ze zwieńczenia ołtarza, urozmaiconym wykroju, ujętym wokół grzebieniami kogucimi, przechodzącymi na osi głównej w waluty – profilowany i żłobkowane. Napisy łacińskie, zatarte, na jednym z kartuszy napis z datą 1610.

Feretron w postaci ozdobnej ramy, utworzonej przez dwa słupki po bokach, zwiększone pinaklami z żabkami. Między pinatami górna część feretronu zamknięta łukiem w ośli grzbiet, zdobionym żabkami i zakończonym kwiatonem z krzyżykiem. Obrazy zamknięto od góry trójliściem ostrołukowym. Obraz MB Częstochowskiej w tradycyjnym ujęciu. Obraz Chrystusa króla z tłem złoconym, geometryczny drobno wytłaczanym.

Feretron w postaci ozdobnej rozbudowanej ramy, wspartej na Szerokiej podstawie z walutami po bokach, w których umieszczone głowy lwów. Oś środkowa feretronu podkreślona muszlą ujętą wolutami i grzebieniami kogucimi oraz rokokowym kartuszem w obramieniu rokejlów w górnej ramie. Boczne części ramy o drobnych dekoracyjnych formach utworzone z grzebieni kogucich, wolut i liści akantu. Poza tym feretron dekorowany muszlami i różami. W zwieńczeniu krzyżyk na obłokach. Feretron złocony i fragmentami srebrzonym. W feretronie obrazy Matki Boskiej dobrej pomocy i św. Walentego z początku XX wieku.