Ołtarz przytęczowy, architektoniczny, wolnostojący. Mensa skrzyniowa o wysuniętym licu z antependium zdobionym tkanina z hierogramem:"HRYSTI". Retabulum – z obrazem świętej Rodziny (XVII w), na zasuwie święty Walenty (XVIII), w części dolnej wypełnione dwiema prostokątnymi płycinami, ujęte po bokach parą kolumn korynckich, których bazy ustawione są na wysokich cokołach, ozdobionych płycinami z rozetką pośrodku. Skrajna część pola retabulum zakończona dekoracją złożoną z ornamentu kartuszowo - zawijanego z motywami winnych gron, główek anielskich, liści akantu i kaboszonów. W górnej części pola retabulum dwie uskrzydlone główki angielskie. Po bokach retabulum- rzeźby świętej Łucji i świętej Róży z Viterbo, w pozach półsiedzących, umieszczone na cokolikach zwieńczonych fragmentem łuku odcinkowego. Belkowanie gierowane. Zwieńczenie ołtarza w kształcie zbliżonym do tympanonu, z owalnymi wycięciami części pola i gzymsu po bokach umieszczonego - centralnie prostokątnego obrazu z przedstawieniem świętej Katarzyny Aleksandryjskiej (XVIII w) . W polu zwieńczenia umieszczone także dwie główki anielskie. W szczycie ołtarza krzyż Łaciński. Tabernakulum wieloboczne z gierowanym belkowaniem, dekoracją małżowinowo - chrząstkową, z pilastrami delikatnie rozszerzającymi się ku górze. W części centralnej hostia. Ołtarz malowany olejno, w kolorze białym, dekoracyjne partie snycerskie złocone